Archief Gebedsmails ⋅ Woensdag 17 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Donderdag 18 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Vrijdag 19 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Zaterdag 20 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Zondag 21 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Maandag 22 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Dinsdag 23 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Woensdag 24 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Donderdag 25 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Vrijdag 26 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Zaterdag 27 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Zondag 28 februari | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Maandag 1 maart | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Dinsdag 2 maart | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Woensdag 3 maart | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Donderdag 4 maart | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Vrijdag 5 maart | Lees meer |
Archief Gebedsmails ⋅ Zaterdag 6 maart | Lees meer |
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
In deze veertigdagentijd op weg naar Pasen 2021 worden wij uitgenodigd om dieper door te dringen in het mysterie van God, die ons aankijkt lang vooraleer wij onze ogen ook maar opslaan. Bidden is vooral naar Jezus kijken – “Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien” (Joh. 14,9) – en op die manier ontdekken dat kijken begint met door en door bekeken te worden door een doordringende, zuiverende, liefdevolle, helende en o zo zalige blik.
Dit thema komt in de Bijbel in verschillende vormen voor, vaak als wens voor een ander: “Moge de Heer het licht van zijn gelaat over u doen schijnen en u genadig zijn” (Numeri 6:25; vgl. Psalm 4:7; 31:17; 67:2; 119:135). Dat is dan ook onze wens voor u, beste pelgrim op deze boeiende weg die leven geeft. In de komende veertig dagen verdiepen wij geleidelijk aan, woord voor woord, stap voor stap, wat deze gebedswens voor ons vandaag zou kunnen betekenen: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7).
Daarbij laten wij ons vol vertrouwen bij de hand nemen door één van de Bijbellezingen die de RKK per dag aanreikt, lezingen die elke dag over de ganse wereld gehoord en gebeden worden, elke dag een nieuw lichtje voor onze voeten. Vooral op zondag krijgt de week daarop extra stuwkracht, een duwtje in de rug, een hart onder de riem.
Tegelijkertijd borrelt als onderstroom de dynamiek van de Geestelijke Oefeningen [G.O.] van de H. Ignatius van Loyola, waarnaar regelmatig zal worden verwezen. Nochtans is voorkennis van het ignatiaanse absoluut niet noodzakelijk voor een diepe beleving van dit avontuur. Goede tocht!
Wanneer wij bidden: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7), dan vragen wij aan God dit te ‘laten’ gebeuren. God laat veel toe. Laat ik God toe? In deze korte inleidende aanloop mediteren wij over het eerste woord: “Laat…” met als aandachtspunt God toe te laten in mij en in de wereld om mij heen.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, zie mij.
In gedachten plaats ik mij voor de blik van Christus.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U zien.
Let op dat jullie de gerechtigheid niet beoefenen voor de ogen van de mensen, alleen om door hen gezien te worden. […] Jullie Vader, die in het verborgene ziet, zal je ervoor belonen.
Wat doe ik of heb ik vandaag gedaan ‘om gezien te worden’?
Wie heeft mij vandaag opgemerkt?
Wie heb ik vandaag opgemerkt?
Wie heb ik vandaag niet gezien of niet willen zien?
Wie zou God vandaag hebben opgemerkt?
In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik vertrouw Hem toe wat mij vandaag geraakt heeft en vertrouw erop dat het bij Hem in goede handen is. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, zichtbaar geworden in uw Zoon,
Gij verlangt dat wij ten diepste gelukkig zijn, en vrij.
Wek in ons uw Geest zodat wij U in ons toelaten. Amen.
Ik schrijf op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Liet ik God toe? Hoe voel ik me nu?
Geloofsimpuls aanloopweek. “Laat…” (Psalm 4: 7) (lees meer)
Citaat nr. 1: Vandaag kwam ik een kleine vreugde tegen (Meschonnic) (lees meer)
Gebedstip 1. Begin van het gebed lees meer
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Wanneer wij bidden: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7), dan vragen wij aan God dit te ‘laten’ gebeuren. God laat veel toe. Laat ik God toe? In deze korte inleidende aanloop mediteren wij over het eerste woord: “Laat…” met als aandachtspunt God toe te laten in mij en in de wereld om mij heen.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, zie mij.
In gedachten plaats ik mij voor de blik van Christus.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U zien.
Wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar zichzelf verliest of schaadt?
Wat een paradox! De pointe zit in “omwille van mij”. Durf ik enerzijds mijn leven te verliezen omwille van Hem? Wat wil dat concreet zeggen voor mij? Meer dan verliezen gaat het om laten en loslaten. Anderzijds, al wat ik kan verkrijgen en vergaren weegt niet op tegenover wie ik ben, dat ik ook heb gekregen, als kostbare parel: is er iets waarbij ik mijzelf ‘verlies of schaad’?
In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik vertrouw Hem toe wat mij vandaag geraakt heeft en vertrouw erop dat het bij Hem in goede handen is. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, zichtbaar geworden in uw Zoon,
Gij verlangt dat wij ten diepste gelukkig zijn, en vrij.
Wek in ons uw Geest zodat wij U in ons toelaten. Amen.
Ik schrijf op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Liet ik God toe? Hoe voel ik me nu?
Geloofsimpuls aanloopweek: “Laat…” (Psalm 4:7): God toelaten (lees meer)
Citaat nr. 2: God is niet de enige (Cassingena) (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Wanneer wij bidden: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7), dan vragen wij aan God dit te ‘laten’ gebeuren. God laat veel toe. Laat ik God toe? In deze korte inleidende aanloop mediteren wij over het eerste woord: “Laat…” met als aandachtspunt God toe te laten in mij en in de wereld om mij heen.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, zie mij.
In gedachten plaats ik mij voor de blik van Christus.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U zien.
Wanneer je de hongerige schenkt wat je zelf nodig hebt en de verdrukte gul onthaalt, dan zal je licht in het donker schijnen, je duisternis wordt als het licht van het middaguur.
Wie is hongerig of verdrukt rondom mij? Hoe kan ik hen helpen?
Wat schenk ik een ander van mijn kostbare tijd, aandacht, bezit, luisterbereidheid…?
Voel ik de duisternis in mij? Verlang ik dat die als licht wordt, “als het licht van het middaguur”?
In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik vertrouw Hem toe wat mij vandaag geraakt heeft en vertrouw erop dat het bij Hem in goede handen is. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, zichtbaar geworden in uw Zoon,
Gij verlangt dat wij ten diepste gelukkig zijn, en vrij.
Wek in ons uw Geest zodat wij U in ons toelaten. Amen.
Ik schrijf op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Liet ik God toe? Hoe voel ik me nu?
Geloofsimpuls aanloopweek: “Laat…” (Psalm 4:7): God toelaten (lees meer)
Citaat nr. 3: Wie ben ik? (Bonhoeffer) (lees meer)
Gebedstip 2: Laten (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Wanneer wij bidden: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7), dan vragen wij aan God dit te ‘laten’ gebeuren. God laat veel toe. Laat ik God toe? In deze korte inleidende aanloop mediteren wij over het eerste woord: “Laat…” met als aandachtspunt God toe te laten in mij en in de wereld om mij heen.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, zie mij.
In gedachten plaats ik mij voor de blik van Christus.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U zien.
Daarna ging hij naar buiten en zag hij bij het tolhuis een tollenaar zitten die Levi heette. Hij zei tegen hem: “Volg mij!” Levi stond op, liet alles achter en volgde hem.
Jezus ging vaak naar buiten en keek mensen aan met een verruimende blik. Word ik zijn barmhartige blik gewaar?
Hoe krijgt Hij mij overeind om Hem te volgen? Wat voel ik bij zijn krachtige roep: “Volg mij!”?
Gezien worden, gekozen worden: dat is het wonder van ons christen zijn. Miserendo atque eligendo: het devies van paus Franciscus.
In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik vertrouw Hem toe wat mij vandaag geraakt heeft en vertrouw erop dat het bij Hem in goede handen is. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, zichtbaar geworden in uw Zoon,
Gij verlangt dat wij ten diepste gelukkig zijn, en vrij.
Wek in ons uw Geest zodat wij U in ons toelaten. Amen.
Ik schrijf op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Liet ik God toe? Hoe voel ik me nu?
Op het einde van deze Aanloop kijk ik terug naar wat ik heb opgeschreven: kan ik er een rode draad in ontdekken, een richting, een duwtje in de rug? Heb ik God in mij toegelaten? Tot op welke hoogte of diepte? Hoe kijkt God mij nu aan? Tot wat roept God mij nu concreet op? Samen met al de anderen die deze veertigdagentijd bidden vat ik deze Aanloop samen en kijk ik hoopvol uit naar de volgende week: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7).
Geloofsimpuls aanloopweek: “Laat…” (Psalm 4:7): God toelaten (lees meer)
Citaat nr. 3: Wie ben ik? (Bonhoeffer) (lees meer)
Gebedstip 2: Laten (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week laten wij toe dat in ons wortel schiet wat tijdens de Aanloop in ons is beginnen te groeien. God toelaten in ons leven is God laten doen. Dat betekent vaak: loslaten, achterlaten, de teugels uit handen laten… niet om slaafs, beklemd en zielig te leven, maar juist vrij, ruim en gelukkig! Want God haalt steeds het beste in ons naar boven.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees mij nabij.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus in de woestijn.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij bij U blijven.
Meteen daarna dreef de Geest hem de woestijn in.
Wie of wat geeft mij een duwtje in de rug? Laat ik mij vooruitduwen, zelfs naar een dorre, onvruchtbare woestijn?
De Geest drijft ons steeds uit onze comfortzone. Wat zou Jezus gevoeld hebben? Zou Hij ook geworsteld hebben met het gevoel ‘Ja, dit moet ik doen’ en ‘Nee, laat mij gerust’?
Ook in de woestijn blijf ik bij Hem.
Wie of wat geeft mij vandaag een duwtje in de rug? Welk hemels Woord maakt mij vruchtbaar? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik bewoon de stilte met mijn vragen en blijf luisteren naar zijn stem. Ik spreek vertrouwelijk met Hem zoals ik met een vriend spreek. Tussen ons hoeven er geen geheimen te zijn. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, naar de woestijn gedreven in uw Zoon,
Gij geeft uzelf als enige ware weg ten leven.
Wek in ons uw Geest om uw weg te kunnen gaan. Amen.
Laat ik mij vooruitduwen, ook naar de woestijn, waar het moeilijk is, waar ik op mijn honger blijf zitten, waar ik onvruchtbaar ben? Ik schrijf kort op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Wat werd ik gewaar in die woestijn? Liet ik God toe? Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 1: “Laat…” (Psalm 4:7): loslaten (lees meer)
Citaat nr. 4: De Bron (Efrem) (lees meer)
Gebedstip 3: Niet het vele weten (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week laten wij toe dat in ons wortel schiet wat tijdens de Aanloop in ons is beginnen te groeien. God toelaten in ons leven is God laten doen. Dat betekent vaak: loslaten, achterlaten, de teugels uit handen laten… niet om slaafs, beklemd en zielig te leven, maar juist vrij, ruim en gelukkig! Want God haalt steeds het beste in ons naar boven.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees mij nabij.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus in de woestijn.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij bij U blijven.
Ik zeg je: jij bent Petrus, de rots waarop ik mijn kerk zal bouwen.
Wat zegt Jezus mij? Kan Hij op mij bouwen?
Hoor ik Hem mijn naam zeggen? Laat ik Hem tot mij spreken?
Laat ik Hem mij definiëren vanuit een verbondenheid met Hem?
Laat ik Hem mij een nieuwe naam geven, een nieuwe betekenis, een nieuwe richting?
Wat zegt Hij me nog meer?
Wie of wat geeft mij vandaag een duwtje in de rug? Welk hemels Woord maakt mij vruchtbaar? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik bewoon de stilte met mijn vragen en blijf luisteren naar zijn stem. Ik spreek vertrouwelijk met Hem zoals ik met een vriend spreek. Tussen ons hoeven er geen geheimen te zijn. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, naar de woestijn gedreven in uw Zoon,
Gij geeft uzelf als enige ware weg ten leven.
Wek in ons uw Geest om uw weg te kunnen gaan. Amen.
Laat ik mij vooruitduwen, ook naar de woestijn, waar het moeilijk is, waar ik op mijn honger blijf zitten, waar ik onvruchtbaar ben? Ik schrijf kort op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Wat werd ik gewaar in die woestijn? Liet ik God toe? Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 1: “Laat…” (Psalm 4:7): loslaten (lees meer)
Citaat nr. 5: Blijf niet stilstaan (Benedetti) (lees meer)
Gebedstip 3: Niet het vele weten (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week laten wij toe dat in ons wortel schiet wat tijdens de Aanloop in ons is beginnen te groeien. God toelaten in ons leven is God laten doen. Dat betekent vaak: loslaten, achterlaten, de teugels uit handen laten… niet om slaafs, beklemd en zielig te leven, maar juist vrij, ruim en gelukkig! Want God haalt steeds het beste in ons naar boven.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees mij nabij.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus in de woestijn.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij bij U blijven.
Zoals regen of sneeuw neerdaalt uit de hemel en daarheen niet terugkeert zonder eerst de aarde te doordrenken […], zo geldt dit ook voor het woord dat voortkomt uit mijn mond: het keert niet vruchteloos naar mij terug.
Ben ik ontvankelijk voor wat neerdaalt uit de hemel, in welke vorm dan ook?
Laat ik mijn ‘aarde’, mijn wereldlijke aardsheid, doordringen en doorsijpelen door het hemelse zodat het vruchtbaar wordt? Laat ik mij raken?
Welk woord, welk goddelijk woord, doordrenkt mij vandaag?
Wie of wat geeft mij vandaag een duwtje in de rug? Welk hemels Woord maakt mij vruchtbaar? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik bewoon de stilte met mijn vragen en blijf luisteren naar zijn stem. Ik spreek vertrouwelijk met Hem zoals ik met een vriend spreek. Tussen ons hoeven er geen geheimen te zijn. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, naar de woestijn gedreven in uw Zoon,
Gij geeft uzelf als enige ware weg ten leven.
Wek in ons uw Geest om uw weg te kunnen gaan. Amen.
Laat ik mij vooruitduwen, ook naar de woestijn, waar het moeilijk is, waar ik op mijn honger blijf zitten, waar ik onvruchtbaar ben? Ik schrijf kort op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Wat werd ik gewaar in die woestijn? Liet ik God toe? Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 1: “Laat…” (Psalm 4:7): loslaten (lees meer)
Citaat nr. 5: Blijf niet stilstaan (Benedetti) (lees meer)
Gebedstip 3: Niet het vele weten (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week laten wij toe dat in ons wortel schiet wat tijdens de Aanloop in ons is beginnen te groeien. God toelaten in ons leven is God laten doen. Dat betekent vaak: loslaten, achterlaten, de teugels uit handen laten… niet om slaafs, beklemd en zielig te leven, maar juist vrij, ruim en gelukkig! Want God haalt steeds het beste in ons naar boven.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees mij nabij.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus in de woestijn.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij bij U blijven.
Zo zal de Mensenzoon een teken voor deze generatie zijn.
Welk teken verlang ik van God? Welk teken uit de hemel denk ik nodig te hebben om verder te kunnen gaan?
En wat voel ik dan, wanneer Jezus me toefluistert: je hebt geen ander teken nodig dan de Mensenzoon? Wat zou dat voor mij kunnen betekenen? Waarom zegt Hij zo uitdrukkelijk “Mensenzoon”?
Wie of wat geeft mij vandaag een duwtje in de rug? Welk hemels Woord maakt mij vruchtbaar? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik bewoon de stilte met mijn vragen en blijf luisteren naar zijn stem. Ik spreek vertrouwelijk met Hem zoals ik met een vriend spreek. Tussen ons hoeven er geen geheimen te zijn. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, naar de woestijn gedreven in uw Zoon,
Gij geeft uzelf als enige ware weg ten leven.
Wek in ons uw Geest om uw weg te kunnen gaan. Amen.
Laat ik mij vooruitduwen, ook naar de woestijn, waar het moeilijk is, waar ik op mijn honger blijf zitten, waar ik onvruchtbaar ben? Ik schrijf kort op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Wat werd ik gewaar in die woestijn? Liet ik God toe? Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 1: “Laat…” (Psalm 4:7): loslaten (lees meer)
Citaat nr. 6: Psalm 22 (Aleidis Dierick) (lees meer)
Gebedstip 4: Loslaten (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week laten wij toe dat in ons wortel schiet wat tijdens de Aanloop in ons is beginnen te groeien. God toelaten in ons leven is God laten doen. Dat betekent vaak: loslaten, achterlaten, de teugels uit handen laten… niet om slaafs, beklemd en zielig te leven, maar juist vrij, ruim en gelukkig! Want God haalt steeds het beste in ons naar boven.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees mij nabij.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus in de woestijn.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij bij U blijven.
Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. Want ieder die vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan.
Wanneer en waarom hield ik op met vragen, zoeken en kloppen?
Vragen is kunnen toegeven dat ik niet alles machtig ben. Een vraag kunnen stellen, blijven zoeken tot je laatste snik en blijven aankloppen zonder je op te dringen is een goddelijke kunst. Met welke vraag loop ik vandaag rond? Wie of wat zoek ik? Op welke deuren zou ik willen aankloppen? Wees aandachtig voor wat je ontvangt; misschien is het niet wat je had verwacht. Waar wordt vandaag voor mij opengedaan?
Wie of wat geeft mij vandaag een duwtje in de rug? Welk hemels Woord maakt mij vruchtbaar? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik bewoon de stilte met mijn vragen en blijf luisteren naar zijn stem. Ik spreek vertrouwelijk met Hem zoals ik met een vriend spreek. Tussen ons hoeven er geen geheimen te zijn. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, naar de woestijn gedreven in uw Zoon,
Gij geeft uzelf als enige ware weg ten leven.
Wek in ons uw Geest om uw weg te kunnen gaan. Amen.
Laat ik mij vooruitduwen, ook naar de woestijn, waar het moeilijk is, waar ik op mijn honger blijf zitten, waar ik onvruchtbaar ben? Ik schrijf kort op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Wat werd ik gewaar in die woestijn? Liet ik God toe? Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 1: “Laat…” (Psalm 4:7): loslaten (lees meer)
Citaat nr. 6: Psalm 22 (Aleidis Dierick) (lees meer)
Gebedstip 4: Loslaten (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week laten wij toe dat in ons wortel schiet wat tijdens de Aanloop in ons is beginnen te groeien. God toelaten in ons leven is God laten doen. Dat betekent vaak: loslaten, achterlaten, de teugels uit handen laten… niet om slaafs, beklemd en zielig te leven, maar juist vrij, ruim en gelukkig! Want God haalt steeds het beste in ons naar boven.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees mij nabij.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus in de woestijn.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij bij U blijven.
Laat je gave bij het altaar achter; ga je eerst met die ander verzoenen en kom daarna je offer brengen.
Met wie lig ik overhoop, al lang of nog maar net? Wat zou “verzoening” met hem of haar kunnen betekenen? Een nieuwe vorm van “laten”: “laat je gave bij het altaar achter”…
Mijn relatie met God vraagt misschien “offers” van mij, maar die dienen tot niets als ik mij niet wil verzoenen met degenen die mij iets verwijten. Mijn Godsrelatie staat niet los van mijn verbondenheid met anderen. Het altaar in mijn leven en de drempel van mijn huis zijn recht evenredig nauw met elkaar verbonden.
Wie of wat geeft mij vandaag een duwtje in de rug? Welk hemels Woord maakt mij vruchtbaar? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik bewoon de stilte met mijn vragen en blijf luisteren naar zijn stem. Ik spreek vertrouwelijk met Hem zoals ik met een vriend spreek. Tussen ons hoeven er geen geheimen te zijn. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, naar de woestijn gedreven in uw Zoon,
Gij geeft uzelf als enige ware weg ten leven.
Wek in ons uw Geest om uw weg te kunnen gaan. Amen.
Laat ik mij vooruitduwen, ook naar de woestijn, waar het moeilijk is, waar ik op mijn honger blijf zitten, waar ik onvruchtbaar ben? Ik schrijf kort op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Wat werd ik gewaar in die woestijn? Liet ik God toe? Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 1: “Laat…” (Psalm 4:7): loslaten (lees meer)
Citaat nr. 7: Zien is verlangen (Gregorius van Nyssa) (lees meer)
Gebedstip 4: Loslaten (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week laten wij toe dat in ons wortel schiet wat tijdens de Aanloop in ons is beginnen te groeien. God toelaten in ons leven is God laten doen. Dat betekent vaak: loslaten, achterlaten, de teugels uit handen laten… niet om slaafs, beklemd en zielig te leven, maar juist vrij, ruim en gelukkig! Want God haalt steeds het beste in ons naar boven.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees mij nabij.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus in de woestijn.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij bij U blijven.
Heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen, alleen dan zijn jullie werkelijk kinderen van je Vader in de hemel. Hij laat zijn zon immers opgaan over goede en slechte mensen en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.
Jezus was werkelijk een kind van zijn Vader want Hij bad voor wie Hem vervolgden en kruisigden: Hij probeerde hen te begrijpen, in hun schoenen te staan en hen lief te hebben, want niemand is uitgesloten uit Gods liefde, die zo natuurlijk schijnt als de zon en die als regen allen doordrenkt. Durf ik zo lief te hebben? Durf ik dit te vragen? Durf ik zo voor Jezus te kiezen, als mijn weg, mijn waarheid en mijn leven?
Wie of wat geeft mij vandaag een duwtje in de rug? Welk hemels Woord maakt mij vruchtbaar? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Ik bewoon de stilte met mijn vragen en blijf luisteren naar zijn stem. Ik spreek vertrouwelijk met Hem zoals ik met een vriend spreek. Tussen ons hoeven er geen geheimen te zijn. Ik sluit mijn gebed eenvoudig af:
Barmhartige God, naar de woestijn gedreven in uw Zoon,
Gij geeft uzelf als enige ware weg ten leven.
Wek in ons uw Geest om uw weg te kunnen gaan. Amen.
Laat ik mij vooruitduwen, ook naar de woestijn, waar het moeilijk is, waar ik op mijn honger blijf zitten, waar ik onvruchtbaar ben? Ik schrijf kort op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Waar was het dor? Wat werd ik gewaar in die woestijn? Heb ik kunnen loslaten? Hoe voel ik me nu?
Op het einde van deze Eerste Week neem ik de tijd om dankbaar opnieuw te ontvangen wat ik deze week, of sinds het begin van de veertigdagentijd, heb gekregen en opgeschreven: kan ik er een rode draad in ontdekken, een richting, een duwtje in de rug? Wat heb ik kunnen loslaten? Of wat zou ik graag kunnen loslaten en breng ik nu eenvoudig voor Hem? Wat zou ik Hem nu willen vragen? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Tot wat roept God mij nu concreet op? Samen met al de anderen die deze veertigdagentijd bidden vat ik deze week samen en kijk ik hoopvol uit naar de volgende week: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7).
Geloofsimpuls Week 1: “Laat…” (Psalm 4:7): loslaten (lees meer)
Citaat nr. 7: Zien is verlangen (Gregorius van Nyssa) (lees meer)
Gebedstip 4: Loslaten (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week wensen wij dieper in te gaan op het tweede woord van het Bijbels gebed dat ons in deze veertigdagentijd stuwt: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7). Dat Licht van Jezus staat op een bijzondere manier centraal in de Blijde Boodschap van deze tweede zondag, waarin wij horen over de gedaanteverandering op de berg Thabor.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees Gij mijn Licht.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus op de berg.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U in uw volle Licht zien.
Zijn kleren gingen helder wit glanzen, zo wit als geen enkele wolwasser op aarde voor elkaar zou kunnen krijgen. Toen verscheen Elia aan hen, samen met Mozes, en ze spraken met Jezus. […] Uit de wolk klonk een stem: “Dit is mijn geliefde Zoon, luister naar hem!”
Jezus toont zich in zijn volle Licht. Eerder dan van ‘gedaante’ te veranderen werden de zintuigen van de leerlingen zo verdiept dat zij Jezus konden zien zoals Hij is: in het volle Licht van zijn heerlijkheid. Opnieuw horen wij die woorden die klonken bij zijn Doop en die als echo bleven weerklinken in de woestijn, maar nu met de boodschap: “Luister naar hem!” Ja, Hij is het Licht. Op de berg zien wij de dingen helder. Wie of wat brandt als licht in mijn leven? Hoe keer ik mij naar het licht? Ga ik af en toe de berg op om helder te kunnen zien? Wat licht er dan zoal op in mijn leven?
Welk woord, welke stilte, welke ervaring lichtte voor mij op, als een klein lampje voor mijn voeten? Waar scheen voor mij het Licht? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Naast Hem daal ik nu de berg langzaam af, terwijl ik met Hem spreek zoals met een vriend. In het soms duistere dal wacht het leven, nu verrijkt met voldoende licht, hoe klein ook. Ik sluit dit gemoedelijke gesprek eenvoudig af:
Barmhartige God, onuitputtelijke Bron van liefde in uw Zoon,
Licht dat schijnt in de duisternis,
Wek in ons uw Geest om dankbaar en ontvankelijk in het leven te staan. Amen.
Wie of wat geeft mij licht? Wil ik leven vanuit het licht en naar het licht gericht? Ik schrijf kort op (in een schriftje, in mijn hart) wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Waar was het duister? Liet ik het Licht toe? Of voelde ik ergens weerstand? Voel ik me ergens duister, beschaamd?
Ik let op ‘beweging’, in welke zin dan ook: met de stroom mee of tegen de stroom in. Ik probeer beide bewegingen, hoe ongemakkelijk ik mij er ook bij voel, te ontvangen als godsgeschenkjes, waar ik wat mee kan doen. Of beter gezegd: waar God iets mee kan doen in mij, mits ik mij ervan bewust word. Sereen ontvang ik elke beweging, hoe licht ook, als godsgeschenk. Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 2: “Licht” (Psalm 4:7): mij richten naar het Licht (lees meer)
Citaat nr. 8: God is licht (Simeon de Nieuwe Theoloog) (lees meer)
Gebedstip 5: Licht (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week wensen wij dieper in te gaan op het tweede woord van het Bijbels gebed dat ons in deze veertigdagentijd stuwt: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7). Dat Licht van Jezus staat op een bijzondere manier centraal in de Blijde Boodschap van deze tweede zondag, waarin wij horen over de gedaanteverandering op de berg Thabor.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees Gij mijn Licht.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus op de berg.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U in uw volle Licht zien.
Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat wal je worden toebedeeld. Want de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt.
Wil ik leven vanuit het licht en naar het licht gericht? Wat geef ik vandaag?
Wij kunnen veel geven: tijd, een glimlach, luisterbereidheid, aandacht, een handdruk… de kleinste, onooglijkste dingen zijn vaak het meest bepalend en beklijvend. Welke maat gebruik ik vandaag? Ben ik gul?
Welk woord, welke stilte, welke ervaring lichtte voor mij op, als een klein lampje voor mijn voeten? Waar scheen voor mij het Licht? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Naast Hem daal ik nu de berg langzaam af, terwijl ik met Hem spreek zoals met een vriend. In het soms duistere dal wacht het leven, nu verrijkt met voldoende licht, hoe klein ook. Ik sluit dit gemoedelijke gesprek eenvoudig af:
Barmhartige God, onuitputtelijke Bron van liefde in uw Zoon,
Licht dat schijnt in de duisternis,
Wek in ons uw Geest om dankbaar en ontvankelijk in het leven te staan. Amen.
Wie of wat geeft mij licht? Wil ik leven vanuit het licht en naar het licht gericht? Ik schrijf kort op (in een schriftje, in mijn hart) wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Waar was het duister? Liet ik het Licht toe? Of voelde ik ergens weerstand? Voel ik me ergens duister, beschaamd?
Ik let op ‘beweging’, in welke zin dan ook: met de stroom mee of tegen de stroom in. Ik probeer beide bewegingen, hoe ongemakkelijk ik mij er ook bij voel, te ontvangen als godsgeschenkjes, waar ik wat mee kan doen. Of beter gezegd: waar God iets mee kan doen in mij, mits ik mij ervan bewust word. Sereen ontvang ik elke beweging, hoe licht ook, als godsgeschenk. Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 2: “Licht” (Psalm 4:7): mij richten naar het Licht (lees meer)
Citaat nr. 8: God is licht (Simeon de Nieuwe Theoloog) (lees meer)
Gebedstip 5: Licht (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week wensen wij dieper in te gaan op het tweede woord van het Bijbels gebed dat ons in deze veertigdagentijd stuwt: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7). Dat Licht van Jezus staat op een bijzondere manier centraal in de Blijde Boodschap van deze tweede zondag, waarin wij horen over de gedaanteverandering op de berg Thabor.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees Gij mijn Licht.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus op de berg.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U in uw volle Licht zien.
Al hun daden zijn erop gericht om door de mensen gezien te worden. […] De belangrijkste onder jullie zal jullie dienaar zijn. Wie zichzelf verhoogt zal worden vernederd, en wie zichzelf vernedert zal worden verhoogd.
Wil ik licht zijn ‘om gezien te worden’? Of om een ander te dienen en te helpen? Wat doe ik vandaag om gezien te worden? En wat doe ik om te dienen en op die manier licht te zijn? Wat voel ik bij deze paradoxale ‘logica’ van Jezus?
Welk woord, welke stilte, welke ervaring lichtte voor mij op, als een klein lampje voor mijn voeten? Waar scheen voor mij het Licht? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Naast Hem daal ik nu de berg langzaam af, terwijl ik met Hem spreek zoals met een vriend. In het soms duistere dal wacht het leven, nu verrijkt met voldoende licht, hoe klein ook. Ik sluit dit gemoedelijke gesprek eenvoudig af:
Barmhartige God, onuitputtelijke Bron van liefde in uw Zoon,
Licht dat schijnt in de duisternis,
Wek in ons uw Geest om dankbaar en ontvankelijk in het leven te staan. Amen.
Wie of wat geeft mij licht? Wil ik leven vanuit het licht en naar het licht gericht? Ik schrijf kort op (in een schriftje, in mijn hart) wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Waar was het duister? Liet ik het Licht toe? Of voelde ik ergens weerstand? Voel ik me ergens duister, beschaamd?
Ik let op ‘beweging’, in welke zin dan ook: met de stroom mee of tegen de stroom in. Ik probeer beide bewegingen, hoe ongemakkelijk ik mij er ook bij voel, te ontvangen als godsgeschenkjes, waar ik wat mee kan doen. Of beter gezegd: waar God iets mee kan doen in mij, mits ik mij ervan bewust word. Sereen ontvang ik elke beweging, hoe licht ook, als godsgeschenk. Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 2: “Licht” (Psalm 4:7): mij richten naar het Licht (lees meer)
Citaat nr. 9: Kom, ware Licht (Simeon de Nieuwe Theoloog) (lees meer)
Gebedstip 5: Licht (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week wensen wij dieper in te gaan op het tweede woord van het Bijbels gebed dat ons in deze veertigdagentijd stuwt: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7). Dat Licht van Jezus staat op een bijzondere manier centraal in de Blijde Boodschap van deze tweede zondag, waarin wij horen over de gedaanteverandering op de berg Thabor.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees Gij mijn Licht.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus op de berg.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U in uw volle Licht zien.
We zijn nu op weg naar Jeruzalem, waar de Mensenzoon zal worden uitgeleverd aan de hogepriesters en de schriftgeleerden, die hem ter dood zullen veroordelen. […] Jullie weten dat heersers hun volken onderdrukken en dat leiders hun macht misbruiken. Zo zal het bij jullie niet mogen gaan. Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, zal de anderen moeten dienen, en wie van jullie de eerste zal zijn, zal jullie dienaar moeten zijn.
Jezus blijft het herhalen, met de hoop dat zijn bijzondere logica zich in ons nestelt en wij meer op Hem mogen gelijken. Wil ik leven vanuit dat paradoxale licht van de Mensenzoon, dat eerst wordt gedoofd om dan nog feller te schijnen? Op welke eenvoudige manier kan ik vandaag dienaar zijn? Welke actie wordt van mij concreet verwacht?
Welk woord, welke stilte, welke ervaring lichtte voor mij op, als een klein lampje voor mijn voeten? Waar scheen voor mij het Licht? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Naast Hem daal ik nu de berg langzaam af, terwijl ik met Hem spreek zoals met een vriend. In het soms duistere dal wacht het leven, nu verrijkt met voldoende licht, hoe klein ook. Ik sluit dit gemoedelijke gesprek eenvoudig af:
Barmhartige God, onuitputtelijke Bron van liefde in uw Zoon,
Licht dat schijnt in de duisternis,
Wek in ons uw Geest om dankbaar en ontvankelijk in het leven te staan. Amen.
Wie of wat geeft mij licht? Wil ik leven vanuit het licht en naar het licht gericht? Ik schrijf kort op (in een schriftje, in mijn hart) wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Waar was het duister? Liet ik het Licht toe? Of voelde ik ergens weerstand? Voel ik me ergens duister, beschaamd?
Ik let op ‘beweging’, in welke zin dan ook: met de stroom mee of tegen de stroom in. Ik probeer beide bewegingen, hoe ongemakkelijk ik mij er ook bij voel, te ontvangen als godsgeschenkjes, waar ik wat mee kan doen. Of beter gezegd: waar God iets mee kan doen in mij, mits ik mij ervan bewust word. Sereen ontvang ik elke beweging, hoe licht ook, als godsgeschenk. Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 2: “Licht” (Psalm 4:7): mij richten naar het Licht (lees meer)
Citaat nr. 9: Kom, ware Licht (Simeon de Nieuwe Theoloog) (lees meer)
Gebedstip 6: Bewegingen (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week wensen wij dieper in te gaan op het tweede woord van het Bijbels gebed dat ons in deze veertigdagentijd stuwt: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7). Dat Licht van Jezus staat op een bijzondere manier centraal in de Blijde Boodschap van deze tweede zondag, waarin wij horen over de gedaanteverandering op de berg Thabor.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees Gij mijn Licht.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus op de berg.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U in uw volle Licht zien.
Als ze niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen ze zich ook niet laten overtuigen als er iemand uit de dood opstaat.
Wie of wat geeft mij licht? Naar wie luister ik? Wat weiger ik te zien of te horen? Als ik mijn hart sluit voor een ander, hoe schijnt Gods licht dan naar binnen? Mijn hart openen voor een ander opent de weg naar God, de weg van het Licht.
Welk woord, welke stilte, welke ervaring lichtte voor mij op, als een klein lampje voor mijn voeten? Waar scheen voor mij het Licht? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Naast Hem daal ik nu de berg langzaam af, terwijl ik met Hem spreek zoals met een vriend. In het soms duistere dal wacht het leven, nu verrijkt met voldoende licht, hoe klein ook. Ik sluit dit gemoedelijke gesprek eenvoudig af:
Barmhartige God, onuitputtelijke Bron van liefde in uw Zoon,
Licht dat schijnt in de duisternis,
Wek in ons uw Geest om dankbaar en ontvankelijk in het leven te staan. Amen.
Wie of wat geeft mij licht? Wil ik leven vanuit het licht en naar het licht gericht? Ik schrijf kort op (in een schriftje, in mijn hart) wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Waar was het duister? Liet ik het Licht toe? Of voelde ik ergens weerstand? Voel ik me ergens duister, beschaamd?
Ik let op ‘beweging’, in welke zin dan ook: met de stroom mee of tegen de stroom in. Ik probeer beide bewegingen, hoe ongemakkelijk ik mij er ook bij voel, te ontvangen als godsgeschenkjes, waar ik wat mee kan doen. Of beter gezegd: waar God iets mee kan doen in mij, mits ik mij ervan bewust word. Sereen ontvang ik elke beweging, hoe licht ook, als godsgeschenk. Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 2: “Licht” (Psalm 4:7): mij richten naar het Licht (lees meer)
Citaat nr. 10: Duisternis als licht (Cusanus) (lees meer)
Gebedstip 6: Bewegingen (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week wensen wij dieper in te gaan op het tweede woord van het Bijbels gebed dat ons in deze veertigdagentijd stuwt: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7). Dat Licht van Jezus staat op een bijzondere manier centraal in de Blijde Boodschap van deze tweede zondag, waarin wij horen over de gedaanteverandering op de berg Thabor.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees Gij mijn Licht.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus op de berg.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U in uw volle Licht zien.
Ten slotte stuurde hij zijn zoon naar hen toe, met de gedachte: Voor mijn zoon zullen ze wel ontzag hebben. Toen de wijnbouwers de zoon zagen, zeiden ze onder elkaar: “Dat is de erfgenaam! Kom op, laten we hem doden en zo zijn erfenis opstrijken.”
Deze parabel nodigt uit om mijzelf niet alles toe te eigenen (daarmee dood ik de ander) maar om dankbaar en ontvankelijk in het leven te staan: niet als eigenaar, maar als wijnbouwer in een wijngaard samen met anderen. Wat heb ik mij vandaag toegeëigend? Waar ben ik vandaag dankbaar voor? Wat heb ik vandaag ontvangen?
Welk woord, welke stilte, welke ervaring lichtte voor mij op, als een klein lampje voor mijn voeten? Waar scheen voor mij het Licht? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Naast Hem daal ik nu de berg langzaam af, terwijl ik met Hem spreek zoals met een vriend. In het soms duistere dal wacht het leven, nu verrijkt met voldoende licht, hoe klein ook. Ik sluit dit gemoedelijke gesprek eenvoudig af:
Barmhartige God, onuitputtelijke Bron van liefde in uw Zoon,
Licht dat schijnt in de duisternis,
Wek in ons uw Geest om dankbaar en ontvankelijk in het leven te staan. Amen.
Wie of wat geeft mij licht? Wil ik leven vanuit het licht en naar het licht gericht? Ik schrijf kort op (in een schriftje, in mijn hart) wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Waar was het duister? Liet ik het Licht toe? Of voelde ik ergens weerstand? Voel ik me ergens duister, beschaamd?
Ik let op ‘beweging’, in welke zin dan ook: met de stroom mee of tegen de stroom in. Ik probeer beide bewegingen, hoe ongemakkelijk ik mij er ook bij voel, te ontvangen als godsgeschenkjes, waar ik wat mee kan doen. Of beter gezegd: waar God iets mee kan doen in mij, mits ik mij ervan bewust word. Sereen ontvang ik elke beweging, hoe licht ook, als godsgeschenk. Hoe voel ik me nu? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij stuwt en richting geeft?
Geloofsimpuls Week 2: “Licht” (Psalm 4:7): mij richten naar het Licht (lees meer)
Citaat nr. 10: Duisternis als licht (Cusanus) (lees meer)
Gebedstip 6: Bewegingen (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend
Niet goed leesbaar? Klik hier | 40-dagenretraite – “Het licht van uw gelaat” |
Welkom in de digitale 40-dagenretraite Het licht van uw gelaat.
Deze week wensen wij dieper in te gaan op het tweede woord van het Bijbels gebed dat ons in deze veertigdagentijd stuwt: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7). Dat Licht van Jezus staat op een bijzondere manier centraal in de Blijde Boodschap van deze tweede zondag, waarin wij horen over de gedaanteverandering op de berg Thabor.
Langzaam open ik mijn handen: Heer, wees Gij mijn Licht.
In gedachten plaats ik mij bij Jezus op de berg.
In stilte vraag ik: Heer, laat mij U in uw volle Licht zien.
Zijn vader zag hem in de verte al aankomen. Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem. […] We konden toch niet anders dan feestvieren en blij zijn, want je broer was dood en is weer tot leven gekomen. Hij was verloren en is teruggevonden.
“We konden toch niet anders dan feestvieren en blij zijn”. Welt de vreugde spontaan in mij op voor een ander, “verloren” broer of zus, die “weer tot leven is gekomen”? Ik vraag om die spontane vanzelfsprekendheid van de vader, die hem al in de verte ziet aankomen, op hem afrent, hem om de hals vliegt en hem kust. Waar sluit ik me in mezelf op, zoals die oudste zoon? Waar weiger ik ‘broer’ of ‘zus’ te zijn, niet op mezelf gericht, maar levend vanuit mijn relatie met de ander? Ik vraag de kracht om niet te oordelen, maar om mij spontaan aan te sluiten bij die vreugde van de Vader om elk teruggevonden kind, en zo voor het Licht te kiezen.
Welk woord, welke stilte, welke ervaring lichtte voor mij op, als een klein lampje voor mijn voeten? Waar scheen voor mij het Licht? In stilte dank ik de Heer voor dit moment samen. Naast Hem daal ik nu de berg langzaam af, terwijl ik met Hem spreek zoals met een vriend. In het soms duistere dal wacht het leven, nu verrijkt met voldoende licht, hoe klein ook. Ik sluit dit gemoedelijke gesprek eenvoudig af:
Barmhartige God, onuitputtelijke Bron van liefde in uw Zoon,
Licht dat schijnt in de duisternis,
Wek in ons uw Geest om dankbaar en ontvankelijk in het leven te staan. Amen.
Wie of wat geeft mij licht? Wil ik leven vanuit het licht en naar het licht gericht? Ik schrijf kort op wat mij heeft geraakt – een woord, een zin, een gedachte – en hoe ik mij erbij voelde: onrustig, vredevol, gelukkig, dankbaar, verdrietig, angstig, opgelucht, troosteloos, vertrouwend? Wat ging moeilijk? Waar was het duister? Liet ik het Licht toe? Of voelde ik ergens weerstand? Wat er ook in mij beweegt, ik ontvang het als godsgeschenk.
Op het einde van deze tweede week neem ik de tijd om dankbaar opnieuw te ontvangen wat ik deze week, of sinds het begin van de veertigdagentijd, heb gekregen en opgeschreven: kan ik er een rode draad in ontdekken, een richting, een duwtje in de rug? Wat licht op, waar God iets mee kan doen in mij? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Tot wat roept God mij nu concreet op? Samen met al de anderen die deze veertigdagentijd bidden vat ik deze week samen en kijk ik hoopvol uit naar de volgende week: “Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen” (Psalm 4:7).
Geloofsimpuls Week 2: “Licht” (Psalm 4:7): mij richten naar het Licht (lees meer)
Citaat nr. 10: Duisternis als licht (Cusanus) (lees meer)
Gebedstip 6: Bewegingen (lees meer)
1. Schrijf iets in het gastenboek
2. Kom – online – samen met andere deelnemers bij jou in de buurt of ver weg
3. Deel een tekst van deze retraite via Facebook of Twitter via de website.
“Het licht van uw gelaat” – 40-dagenretraite 2021 www.ignatiaansbidden.org
Uitschrijven Je e-mailadres wijzigen Doorsturen naar een vriend