Ignatiaans bidden - 40-dagenretraite 2021 - "Het licht van uw gelaat"

De 40-dagenretraite 2021 is geschreven door jezuïet Bert Daelemans.

Deze online retraite is gratis. Deelnemers ontvangen dagelijks om 18.00 uur een gebedsmail. In deze mail staat de meditatie voor de volgende dag. Zo’n meditatie bestaat uit een Bijbeltekst en enkele vraagjes die je helpen om de woorden binnen te laten komen in je hart. Je bepaalt zelf hoeveel tijd je hiervoor uittrekt.

Op de zaterdagochtenden kun je deelnemen aan onze geleide meditatie via Zoom.

Op zondag ontvang je naast het gebedsmateriaal ook een korte overweging over het thema van de nieuwe week. In die mail staan ook enkele nieuwe gebedstips en inspirerende citaten.

Deze retraite is geïnspireerd door de ignatiaanse spiritualiteit. In deze video legt Gregory Brenninkmeijer sj bondig uit wat ignatiaanse spiritualiteit is.

Elke retraite is een innerlijke reis. Zo ook deze retraite. Waarheen deze reis je zal leiden is nog niet bekend. Het is heel goed mogelijk dat je wordt verrast of aangemoedigd, uitgedaagd of geprikkeld door wat er gebeurt. Je kunt verbaasd of angstig worden: misschien laat God doorschemeren dat je een nieuwe richting moet inslaan in je leven - denk aan Maria bij de aankondiging van Jezus' geboorte. Door je gebed vol te houden met een open geest en een groot hart, kom je tot innerlijke rust. God is een God van vertroosting en wacht op het moment waarop Hij je genadig kan zijn (2 Kor 1, 3; Jes 30, 18).

Inschrijven kan door je mailadres op te geven (niet nodig bij eerdere inschrijving zonder nadien te hebben uitgeschreven). Intussen raden wij onze gebedspodcast Bidden Onderweg aan.

Lees hier onze privacyverklaring rond de opslag van uw persoonsgegevens.

Geloofsimpuls Week 2: “Licht” (Psalm 4:7): mij richten naar het Licht

Na de duisternis en de woestijn begint wat Ignatius de “Tweede Week” noemde, waarin wij Jezus op de voet zullen volgen, eenvoudigweg opdat “ik intiemer mag kennen waarom de Zoon van God voor mij mens is geworden, zodat ik Hem vuriger kan liefhebben en dus nauwer kan navolgen” [G.O. 104]. Wij zullen daar vier weken aan wijden. In zijn doen en laten, in zijn spreken en in zijn omgang met mensen speuren wij naar dat bijzonder Licht dat Hij uitstraalt, dat Licht dat mensen bevrijdt, geneest en redt.
Ook deze week krijgt een diepe, sterke impuls van de zondagslezing: Jezus trekt ons mee boven op een berg waar alles helder wordt, waar wij Hem in zijn volle Licht zien. Dat is van belang wanneer wij binnenkort, vooral in de Goede Week, een lijdende Christus zullen beschouwen, wanneer alle Licht wordt gedoofd en wanneer Jezus, veracht, verstoten en mishandeld, zo van “gedaante” zal veranderen dat “zijn uiterlijk niets meer van een mens had, zo onmenselijk was zijn aanblik” (Jes 52:14).
Deze week nodigt Jezus, “het Licht voor de wereld” (Joh 8:12), ons zelf persoonlijk uit om voor het Licht te kiezen, ook al is het donker; ook Hij “roept” mij om mij te richten naar het Licht (dit heet bij Ignatius trouwens “De oproep van de Koning” [G.O. 91]). Want “het geloof is als een vogel dat het licht voelt en zingt nog vóór de dageraad is aangebroken”, wist Rabindranath Tagore. Laat het dan aan mij gebeuren: laat het diep in mij beginnen te zingen, laat mij voor het Licht kiezen en mij richten naar het Licht. Volgens psalm 36 kunnen wij pas (natuurlijk, wereldlijk) “licht” zien in het volle, goddelijke Licht: “Door uw licht zien wij licht” (Psalm 36:10). Dat wil zeggen dat wij alles rondom ons pas naar waarde kunnen schatten in het licht van God.
Deze week kies ik voor dat Licht en zoek die op in al wat in mij en rondom mij gebeurt. En in de lezingen die ik elke dag bid, als lamp voor mijn voeten. Wie voor het Licht kiest, komt al gauw de duisternis tegen, vaak vermomd als “engel van het licht” (2Kor 11:14). Dus dienen wij te onderscheiden. Niet al wat blinkt maakt mij vrij. Maar kiezen voor het Licht is bouwen op dat Licht. De psalmist durft zelfs te zeggen, in uitzonderlijk vertrouwen: “Al zei ik: ´Laat het duister mij opslokken, het licht om mij heen veranderen in nacht´, ook dan zou het duister voor u niet donker zijn – de nacht zou oplichten als de dag, het duister helder zijn als het licht” (Psalm 139:11-12). De H. Cyrillus van Jeruzalem merkt daarbij op dat “voor de heiligen de duisternis niet donker is” (Cat XVI,17). De volgende Bijbelteksten kunnen mij helpen dit goddelijke “Licht” dieper op mij te laten inwerken:

“God zei: ´Er moet licht komen´, en er was licht” (Gn 1:3).
“God zag dat het licht goed was, en hij scheidde het licht van de duisternis” (Gn 1:4).
“Een licht dat geopenbaard wordt aan de heidenen” (Lc 2:32).
“Er kwam iemand die door God was gezonden; hij heette Johannes. Hij kwam als getuige, om van het licht te getuigen, opdat iedereen door Hem zou geloven. Hij was niet zelf het licht, maar hij was er om te getuigen van het licht: het ware licht, dat ieder mens verlicht en naar de wereld kwam” (Joh 1:6-9).
“Zijn gezicht straalde als de zon en zijn kleren werden wit als het licht” (Mt 17:2).
“Ik ben het licht voor de wereld. Wie mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft” (Joh 8:12).
“Al ben ik gevallen, ik sta weer op; al zit ik in het duister, de Heer blijft mijn licht” (Mich 7:8).

Citaat nr. 9: Kom, ware Licht (Simeon de Nieuwe Theoloog)

Kom, ware Licht,Kom, eeuwig leven,Kom, verborgen mysterie,Kom, schat zonder naam,Kom, onuitsprekelijke werkelijkheid,Kom, Persoon die wij niet kunnen vatten.Kom, geluk zonder einde,Kom, licht dat niet ondergaat.
Kom, Gij die zonder verpozen waait over allen die gered moeten worden,Kom, oprichter van wie neerliggen,Kom, opstanding der doden.
Kom, machtige, die altijd alles tot stand brengt en alles vernieuwt.Kom, onzichtbare, onaantastbare en onaanraakbare,Kom, Gij die eeuwig onbeweeglijk zijt maar op elk ogenblik Uzelf in beweging zet en tot ons komt, tot ons die neerliggen in onmacht, Gij die hoog boven de hemelen troont.
Kom onuitsprekelijke, maar overal herhaalde en diep beminde Naam, maar van wie het niet geoorloofd is te zeggen Wie Gij zijt, of wat Gij zijt.
Kom eeuwige vreugdeKom krans die nooit verwelkt,Kom, purper van de Grote Koning, onze God,Kom, gordel van kristal en met edelstenen gesierd,
Kom, Gij naar wie mijn vermoeide ziel verlangt.Kom, Gij zijt zelf het verlangen in mij dat mij doet verlangen.Kom, mijn Adem en mijn Leven.Kom, troost van mijn armlastige ziel,Kom, mijn vreugde, glorie en eeuwige verkwikking.

Simeon de Nieuwe Theoloog (949-1022), Gebed tot de Heilige Geest: PG 120,507-509

Gebedstip 5: Licht

Bidden is mij richten naar het Licht, ook al is het duister in en om mij heen. Wie bidt moet een beetje zonnebloem zijn: de zon op het spoor komen, ook achter het wolkendek, en mij richten naar de Zon. Bidden is mij oefenen in het kunnen onderscheiden tussen wat écht en duurzaam Licht is of wat enkel maar oppervlakkig licht geeft, want de “vijand van de menselijke natuur” [G.O. 7], zoals Ignatius hem noemt, als verpersoonlijking van het kwaad dat de mens verhindert “het doel na te streven waarvoor hij geschapen is” [G.O. 23], “vermomt zich als een engel van het licht” (2Kor 11:14). Dus moeten wij voorzichtig blijven: “Wees dus scherpzinnig als een slang, maar behoud de onschuld van een duif” (Mt 10:16).
Het bijzondere met God is wel dat elke zonnestraal die ons verwarmt ook Zon is, geen “afkooksel” van het licht dat enkel maar kan verwijzen naar het échte Licht zonder helemaal door en door écht Licht te zijn. Bidden is dus zonnen. Elke zomer nemen mensen daar heel veel tijd voor aan het strand en ze zijn bereid er grote sommen geld voor te betalen. Bidden kost niets (vgl. Jes 55:1; Ap 22:17), je kunt het overal, want je draagt je eigen “strand” in je mee en de Zon kan je overal bereiken, waar je ook gaat of staat (vgl. Psalm 139).
Ignatius noemt dit Licht “vertroosting”; duisternis is voor hem “troosteloosheid”. Letterlijk spreekt hij van vertroosting “wanneer er in de ziel een innerlijke beweging wordt veroorzaakt waardoor zij gaat ontvlammen in liefde voor haar Schepper en Heer. En vervolgens, wanneer zij niets wat op het aardoppervlak geschapen is op zichzelf kan liefhebben, maar alleen met het oog op de Schepper van dat alles. Eveneens wanneer zij tranen stort die haar tot liefde voor haar Heer bewegen, of het nu is van smart over haar zonden of over het lijden van Christus onze Heer […]. Ten slotte noem ik vertroosting elke vermeerdering van hoop, geloof en liefde en elke innerlijke blijdschap die een oproep en aantrekking inhoudt tot het hemelse en het eigen heil van de ziel en haar aldus rust en vrede geeft in haar Schepper en Heer” [G.O. 316].
Op zo´n lichtende momenten voel ik mij letterlijk en figuurlijk, geestelijk en lichamelijk gedragen. Alles gaat gemakkelijk, natuurlijk en spontaan. Alles in mij heeft draag- en veerkracht. Op zo´n momenten kan je steunen en terugvallen, ook wanneer het moeilijk gaat, ook als de zon opnieuw achter het wolkendek verdwijnt.