40-dagenretraite

40-dagen 2024: De steen is weggerold

Steun ons

Gastenboek

In dit gastenboek kan je, in het kort (maximaal 150 woorden), iets kwijt over je gebedservaring bij het doen van de digitale retraite. Hoe heeft het Woord van God tot jou gesproken? Wat heeft je geraakt in het bidden? Het is niet de bedoeling om te reageren op anderen, goede raad of persoonlijke boodschappen te geven, te discussiëren, vragen te stellen of links te delen. Wel om te luisteren naar elkaar. De reacties worden pas gepubliceerd na goedkeuring door de moderatoren.

Deel je gebedservaring

Alle velden zijn verplicht in te vullen. Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Je naam : 
Je email-adres : 

Alle berichten van bezoekers

Bo schreef op 18 maart 2024 om 19:21

Helaas bij mij geen succes geworden. Heb elke dag meegedaan maar ik voel het gewoon niet. Eigenlijk hetzelfde als bij de Alphacursus. En ik deed meer. Meeleven bij de zusters, naar de mis. Ik voel me eenzamer dan ooit en voel me gestraft. Het leven is hel voor mij. Ik weet niet of dit goed gaat komen.

Ton schreef op 18 maart 2024 om 19:00

Soms voelt het leven als in de woestijn; dor en zonder glans.. Dan toch goede koers houden, gericht op de Vader. Jezus, dank dat U ons ook dan nabij bent en de weg wijst..

Hennie schreef op 18 maart 2024 om 16:46

jezus schrijft in het zand’, en de Naardense Bijbel vertaling, verwijst mij naar Jeremia 17, waardoor de woorden die Hij schreef, zijn gebaar zoveel meer zeggend, en krachtiger werd, dat inderdaad de omstanders
begrepen dat ze een grote misstap hadden begaan. Alleen de vrouw bleef staan bij Jezus.

Ik werd vandaag door een grote angst overvallen omdat ik het mij bewust werd, dat ik voor de weg van Jezus navolgen, en niet voor het beschuldigen van anderen, en maar meelopen met de ingesleten zo pijnlijke gewoontes.
Door de angst aan te kijken, en er te laten zijn, konden de inzichten, de pijn en het verdriet vrijkomen.
Ik werd het mij mee bewust, door wat ik ervaren heb.
Gistermiddag is er zo’n prachtige en voor het eerst uitgevoerde Lukas Passie in de kerk, en onder grote belangstelling door de Michaëlscantorij uitgevoerd . De muziek was van Toon Hagen, en de teksten van ds. Jan-Jaap Stegeman
Zo indringend mooi. en zo van nu.

lutgart verdonck schreef op 18 maart 2024 om 15:12

Wat schrijft Jezus in het zand?

Jezus spreekt onhoorbaar door te schrijven in het zand.
Hij schrijft mijn fouten in het mulle zand en legt de
arrogantie,de schijnheiligheid van de omstanders bloot.
Ik voel dat Jezus voor mij in de bres springt,
Hij oordeelt niet.
IK ervaar een bevrijding,een genezing.
De liefde en kracht van Jezus stroomt mijn hart binnen.
Ik kan dankbaar verder met mijn leven want
heb een Woord van God gekregen.

martine schreef op 18 maart 2024 om 14:23

Ik denk dat Jezus zomaar wat droedelt in het zand. Hij wacht geduldig tot wij tot inzicht komen en ons bekeren. Hij vraagt ook dat wij dat voor anderen doen. Oordelen over wat anderen doen is nuttig om wat te leren om later het goede te kunnen doen. Veroordelen helpt niemand.

AgnesErkelbout schreef op 18 maart 2024 om 14:16

En Jezus schreef in het zand en zijn woorden werden met de wind mee gevoerd … als ik heel kwaad denk en spreek, over oa. Poetin, als ik hem zelfs een fatale ziekte toewens, hem en zijn trawanten de wereld uit wens, wat zou Jezus dan over mij schrijven ?
Misschien keer je naar het licht in woord en daad. Mijn vrede geef ik je.
Er leeft een lichte weerstand in mij om Zijn woorden te aanvaarden, de grimmigheid is nog niet uit mijn hart verdwenen. Toch weet ik dat dit de enige weg naar vrede is, anders blijft de duisternis hangen. Jouw weg is de enige juiste. Jezus ik aanbid Jou.

Gertruida schreef op 18 maart 2024 om 12:31

Wat Jezus in het zand schrijft weet ik niet, wat hij over mij schrijft is: Oordeel niet, wat hij over de mensen schrijft waarover ik oordeel is” ik Veroordeel u niet, ga naar huis en zondig niet meer. “ Wie zonder zonde is, laat die als eerste een steen naar haar werpen “ Het woordje Eerste vind ik fascinerend, als groep voelden zij zich sterk en wilden zij hem aanklagen, toch dropen ze een voor een af.

Marijke schreef op 18 maart 2024 om 10:37

ik ben uiterst dankbaar voor de tekst van vandaag, hier gebeurt in alle stilte
het zuiveren van het hart, van de beschuldigde in eerste instantie maar ook van
de schuldeisers en de omstanders op hun beurt. Wat een diep werkend gebeuren,
wat een ongelooflijk rijk voorbeeld, dat om navolging vraagt!

Cathy schreef op 18 maart 2024 om 09:35

Beste allen, wij kunnen alleen maar danken om Jezus zijn oneindige liefde.
Laat ons Heer ook liefde zijn voor elkaar en beseffen dat we allemaal zondaars zijn.Jezus ontferm U over mij zondaar.

Vera Van hove schreef op 18 maart 2024 om 09:32

Jezus veroordeelt niet maar komt redden.Alle dank voor zijn zachtmoedigheid en vergevings gezindheid.
Wat is het goed om in het gezelschap van Jezus te vertoeven!
In het gezelschap van Jezus is er rust,veiligheid,vrede vreugde!Gewoon alles wat een mens nodig heeft om gelukkig te zijn

Luc schreef op 18 maart 2024 om 09:30

Een verhaal van transformatie. Wellicht voor de eerste keer in haar leven ontmoet de vrouw iemand die haar liefheeft. Zij wordt uitgenodigd om in de kringloop van liefde toe te treden, te participeren. Zij heeft heel haar leven in de handen van Jezus gelegd, haar goede en slechte kanten, haar goede en slechte ervaringen, en zij mag heengaan, helemaal opgenomen in de kringloop van liefde waarvan Jezus in verbinding met Zijn Vader deeluitmaakt….voortaan mag zij telkens opnieuw haar leven in de handen van Jezus leggen…. zij is getransformeerd van een prostituee naar een Paasmens, een mens van liefde….. maar ook de omstaanders werden getransformeerd, zij zijn in contact gekomen met hun eigen zonden en ze zijn zo eerlijk geweest om weg te gaan, niet meer te veroordelen en te willen stenigen…. ze kunnen ook Paasmensen worden als ze hun zonden en al hun wrange gevoelens en gedachten in de handen van Jezus leggen…. dan krijgt Jezus de kans om er Paasmensen van te maken…. ik ook moet niet langer over mijn medemensen oordelen en ze stenigen…. ik mag al mijn gedachten en gevoelens in de schoot van Jezus leggen….. Hij zal van mij een Paasmens maken, een mens van liefde, een mens die de genade vindt om aan te sluiten in de liefdeskring, een mens die herboren wordt, ook al is hij al redelijk oud….zoals Nicodemus….bij Jezus gaat het altijd om transformatie nooit om veroordeling of steniging…..

Olivia schreef op 17 maart 2024 om 22:44

Er komt een dag dat Jezus onze rechter zal zijn, gezeteld op de troon met zijn Vader. Maar vandaag is niet die dag. Vandaag zegt Jezus: “Ook Ik veroordeel u niet.” Laat de zonde achter je en ga met Mij op weg, in liefde en in de vrijheid die Ik voor jou gewonen heb.”

Hilda De Corte schreef op 17 maart 2024 om 21:09

De woorden van Lutgart hebben mij diep geraakt.

Het gaat mijn verstand te boven dat je kan kiezen om gekruisigd of gemarteld te worden …
Zelf zal ik dat nooit kunnen, zeker weten.
Zal mij dat vergeven worden?????

Antonia schreef op 17 maart 2024 om 19:54

Altijd moeilijk gevonden, Jezus volgen. Ineens was daar een ander beeld. In nabijheid van Jezus is in de wereld van Jezus en zijn vader zijn. In hun Bubbel. Dat voelt veilig.onverwacht warm gevoel. Ik bid oprecht dat ik mag groeien in de Bubbel Gods. De stilte aandurven in deze Bubbel voelt niet eng. Eerder een warm bad. Zo dankbaar voor deze gewaarwording.

Godelieve schreef op 17 maart 2024 om 19:34

Wat u in het zand schrijft weet ik niet, Heer, maar ik hoor uw woord:”Ik veroordeel u niet en ook die andere mens niet.” Dank u Heer voor die woorden die mij telkens weer genezen. Amen.

Ton schreef op 17 maart 2024 om 19:01

Jezus schrijft in het zand: “We zijn allemaal mensen. Leven doen we met vallen en op staan. Op weg naar de Vader is Liefde het sleutelwoord.Kom en volg Mij..” Dank Jezus voor de wijze waarop U ons de weg wijst naar de Vader..

manu schreef op 17 maart 2024 om 18:33

prachtig en heerlijke gebedservaring i

Gertruida schreef op 17 maart 2024 om 18:12

Jezus dienen is hem volgen. Ik probeer mij kruis te dragen, ook als het moeilijk wordt .

Hennie schreef op 17 maart 2024 om 15:20

Het is, alsof ik er innerlijk langzaam dichter en dichterbij geraakt ben. Het kunnen voelen, verstaan, dat mijn beide ouders, ieder op zijn of haar manier geen levenskracht, levenswil meer hadden. Ik denk te weten, te voelen wat er was, maar het werd ontkent, en is nu nog te pijnlijk, er zijn nog geen woorden voor.

Het is de verdiepende reis met Jezus, en onverwachte gebeurtenissen, in deze weken die gaandeweg tot dit inzicht hebben geleidt.

In verbijstering zit ik het aan te kijken, zo bizar om dit nu in te zien.
Heer, Gij alleen zijt mijn helper.Dank U wel.

Nelleke schreef op 17 maart 2024 om 14:33

Dat is wat ik me altijd afvraag : getuig ik nog als dat doofsbedreiging tot het gevolg heeft?zoals broeders en zusters lijden overal in de wereld.? En zij in het verpleeghuis waar ik vanmorgen “dienst” had, zij waren in de kerkzaal tegen alle verdrukking en lijden in.. De H.Heest bidt en pleit mee met onuitputtelijke verzuchtingen..dat is mij tot bemoediging en troost..
Shalom deze zondag voor allen!

AgnesErkelboutagnes.erkelbout@gmail.com schreef op 17 maart 2024 om 13:05

Goddelijke mens Jezus, Jij liet het gebeuren zonder Je te verweren. Wat een goddelijke zelfzekerheid.
Ik voel schaamte om wat wij U aandeden, uw goddelijke kracht en moed willen vernietigen door Jou te doden. Bange, domme mensen…vroeger en nu, waar ik ook een van ben.
Goddelijke mens Jezus,jouw rechtschapen zuiverheid was zo groot dat wij nu nog steeds Jouw kracht voelen.
Daarom wil ik mij bevrijden van mijn bange domheid, die mij laf maakt.
Vreugde, kracht en dankbaarheid vullen nu mijn hart.

lutgart verdonck schreef op 17 maart 2024 om 12:51

Vader,laat dit ogenblik aan Mij voorbijgaan…
Maar hiervoor ben ik juist gekomen.

Heer, sta mij bij als ik radeloos ben bij pijn,ziekte of geestelijke kwelling.
Ik tracht met Uw hulp te aanvaarden wat mij te wachten staat.
Ik sta er zonder Uw hulp alleen voor.
Ik zie de beker die ik moet drinken.
Angstig sta ik voor het aangezicht van God.
Ik ben eenzaam.
Niemand is er nog met mij.
Machteloos en bang smeek ik of het niet anders kan.
Maar niet zoals ik het wil.
Jezus is door dit proces heengegaan.
Hij is naast mij.
Jezus neemt het heft in handen en zegt tegen de slapende leerlingen:”Sta op.
Laten we gaan.”
Zo gaat Jezus Zijn kruisweg tegemoet in het besef dat Hij in overgave
de weg gaat die God Hem wijst.

Madeleine schreef op 17 maart 2024 om 11:07

Wat mij treft is;” Wees aanwezig in het moment zelf” Vandaag is het zondag, dit is de dag die de Heer heeft gemaakt, laat ons hem vieren in blijdschap.ps 118,24. Dank Heer voor de eucharistieviering daarjuist. Dank dat ik U mocht ontvangen Heer. Heer, laat Uw liefde straks doorstralen naar mijn zus met Multi sclerose, dat ik haar met Uw liefde, met Uw aandacht mag ontvangen zodat zij een blije dag mag beleven.

Marieke schreef op 17 maart 2024 om 10:45

Om Jezus Christus te zeggen

dat ik Hem zeer lief heb.

Dat ik gehoor zal trachten te geven aan zijn aanwijzing tijdens het gebed vroeg de ochtend met de vraag of Hij mij erbij zou willen helpen omdat ik het heel moeilijk vind wat Hij me vraagt.

Ik keer niet terug in het gastenboek dat hoort bij Zijn vraag.

Aan allemaal een schone goede week gewenst.
Opdat we allemaal met een zuiver hart het Paasfeest mogen betreden.

Dank aan de schrijfster.
Dank aan Pater Sintobin en de Zijnen.

Marieke schreef op 17 maart 2024 om 10:41

Om Jezus Christus te zeggen dat ik Hem zo lief heb.

Dat ik gehoor zal trachten te geven aan zijn aanwijzingen tijdens het gebed vroeg de ochtend met de vraag of Hij mij erbij zou willen helpen omdat ik het heel moeilijk vind wat Hij me vraagt.

Aan allemaal een schone goede week gewenst.
Opdat we allemaal met een zuiver hart het Paasfeest mogen betreden.

Einde retraitebericht.

sarah schreef op 17 maart 2024 om 10:26

in de stilte vind ik u O Here in uw verheven oord

Martine schreef op 17 maart 2024 om 10:25

Heer God, Gij weet dat ik elke morgen met angst opsta voor wat komen gaat. Blijf mij nabij en wijs mij de goede weg. Nu en in het uur van mijn dood. Maak mij waardig om te mogen verijzen.

Vera Van hove schreef op 17 maart 2024 om 09:13

Jezus volgen ,altijd,ook als het moeilijk is .
Ook Jezus kent angst ,maar gaat er niet voor weg .Jezus weet wat er zal gebeuren ,maar zegt dat Hij daarvoor gekomen is .
Ik wil Jezus dienen en Hem altijd nabij zijn

Trees schreef op 17 maart 2024 om 07:20

Goede morgen Heer.Wat een vreugde is het om naar u tekomen .Jezus laat mij u beter beminnen en uw geboden in mijn hart beleven .Dank u Heer dat Gij mens geweest bent en ons een voorbeeld heeft gegeven dat wij altijd aan Uw Vader kunnen vragen laat de kelk aan ons voorbij gaan zo niet help ons te dragen wat u wil dank u dat u ons nooit verlaat .ik vertrouw op u

Luc schreef op 17 maart 2024 om 07:07

waar Ik ben, zal ook mijn dienaar zijn…. als Jezus weet dat hij voor zijn kruisdood staat, is het heel goed te begrijpen dat de angst Hem rond het hart slaat….ik begrijp het voor mijzelf eerder als mijn angst om de oude mens af te leggen en de nieuwe mens in mij te laten geboren worden… het maakt mij angstig om mijn verlangen en dorst naar bevestiging, beveiliging en bevrediging los te laten….het is voor mij in geen geval evident al deze dingen los te laten….dit loslaten kan niet als ik buiten de kringloop van de goddelijke liefde ga staan…. Jezus nodigt mij aanhoudend uit om tot de liefde van de drie Personen toe te treden, er bij te verblijven, er aan te participeren…. als ik die werkelijkheid kan toelaten, ervaar ik dat ik niet alleen sta maar deel uitmaak van een veel groter geheel….dan word ik stilaan een beetje Paasmens….de retraite is daartoe een goede oefening…. ik hoop de levengevende woorden, zoals Maria, in mijn hart te bewaren…. ik probeer die woorden zoals zaadjes goede grond te geven, zodat ze kunnen opschieten , groeien en bloeien…en een stevige boom worden….

Nelleke schreef op 16 maart 2024 om 23:53

Wat moet Jezus éénzaam zijn geweest omdat Hij niet werd geloofd!
Gelukkig waren er ook gelovige mensen om Hem heen…En heeft Hij Zich niet van ons niet de rug toegekeerd
Shalom.!

Olivia schreef op 16 maart 2024 om 22:08

Heer, waarom moest Uw Zoon sterven ? Waarom zo lijden ? Waarom liet U Hem zo alleen ? Van mensen kun je dat verwachten. Zijn vrienden hielden niet de wacht, maar U, Heer God, van U hadden we het niet verwacht. Uw Zoon, Hij was zo alleen, van zijn Vader verlaten. Hij was vriend van alle mensen. Hij moest die beker drinken, een beker vol van lijden. Hij kon op Golgotha nog kiezen, maar Hij koos voor beiden, Hij wilde zijn Vader, en geen mensen verliezen. God lijdt met Jezus, om mensen te bevrijden. Op Golgotha klonk: Het is volbracht in de Hemel.

Godelieve schreef op 16 maart 2024 om 20:28

Wanneer ik naar mijn leven kijk, herbeleef ik enkele momenten van angst. Telkens werd mij de kracht gegeven die te overwinnen, wat niet altijd gemakkelijk was, maar toch, eens ja gezegd te hebben op wat mij te doen stond, trad er een grote vrede in mijn hart. Dank u Heer want ik kan daar niet aan terugdenken zonder uw kracht in mij te voelen.
Wanneer ik nu naar de toekomst kijk, leg ik die volledig in uw handen, zonder vrees maar in het vertrouwen dat het goed is.
De Heer volgen is niet evident, maar schenkt zoveel vrede die niemand kan ontnemen.

Godelieve schreef op 16 maart 2024 om 19:50

Heer, er zijn wel enkele momenten van angst in mijn leven geweest. Telkens hebt u mij de goede keuze laten maken. Ik dank u daarvoor. U hebt mij geleerd de angst te overwinnen. U altijd volgen is niet evident. Soms kwamen er tranen bij maar ook een vastberaden zijn over dewelke ik me nog altijd verwonder.

Hennie schreef op 16 maart 2024 om 19:27

Het troost mij, dat Jezus in zijn tijd ook zoveel ongeloof naar zich toe heeft gekregen. Wanneer dienende liefde teveel gevraagd is, omdat men meer met zichzelf bezig is, of angst heeft dat ego te verliezen.

Ton schreef op 16 maart 2024 om 19:07

Momenten van grote angst herinner ik me om de ziekte van ’n kind.. ; hoe ik in de hoeken van het stiltecentrum van het ziekenhuis steun en troost zocht bij U, Jezus en door U bij de Vader. Dankbaar ben ik dat U ons, dat U mij de weg wijst naar de Vader en ja, zeker ook als het echt moeilijk is..

Martine schreef op 16 maart 2024 om 16:09

Telkens als je mensen hoort roddelen en je gelooft hen niet, zaaien zij twijfel in je gemoed. Je blijft op je hoede. Ik weet niet of dat slecht is. Het doet je nadenken en je geloof kan er zuiverder door worden.0 Het kan ook een aanleiding zijn om te getuigen. Heer laat mijn getuigenis puur zijn en geen roddel.

Hermaria schreef op 16 maart 2024 om 15:28

het woord

wat ik niet zo makkelijk
zeggen kan en wat vraagt
om in luisterhouding te zijn
en rustig af te tasten
wat er roert in mijn ziel

mijn ziel die van jou weet
maar van geen woorden weet

wat ik niet zo makkelijk
zeggen kan is het
groeiende onzegbare
dat op springen staat om
bevrijd te worden

mijn ziel weet van jou
zo kan mijn ziel stralen

wat ik simpel zeggen kan
naar anderen om mij heen
zijn mijn alledaagse uitingen
die doorstraald zijn met
jouw bezielende gloed

lutgart verdonck schreef op 16 maart 2024 om 13:26

Dit moet een profeet zijn…
Hij is de Messias!

De Messias,Hij is al gekomen!
Ik heb Hem gezien en Zijn stem gehoord,
daar in de menigte onder de bomen.
Mensen blijven Hem onverschillig voorbij lopen.
Hij verschijnt alleen maar in hun dromen.
Als je Hem werkelijk gezien hebt en gehoord,
dan laat Hij je niet meer los.
Hij leeft dan in je hart waar je Zijn Waarheid zag.
Kijk uit je ogen,doe ze niet dicht,
zorg dat je Hem echt hoort en ziet,
dan blijft het niet enkel bij dromen…

Gertruida schreef op 16 maart 2024 om 13:21

Niet geloofd worden, voortdurende bevraging en verdachtmaking!
Herkenbaar en moeilijk, vooral als het je integriteit aantast, ten diepste zegt het meer over de ander. Macht, Hoogmoed, Angst en Jaloezie spelen een grote rol. Jezus doorzag de farizeeërs en de machthebbers en sprak vaak in gelijkenissen. Hij bleef trouw aan zijn Vader en aan zijn opdracht als verlosser. Al schrijvende besef ik dat dit lot vele mensen treft, moge wij ons optrekken aan de Heer en zijn voetstappen volgen………..

Elizabeth schreef op 16 maart 2024 om 10:19

Niet geloofd worden, er kwam pijn uit het verleden boven, maar nu weet ik weer dat Hij ook niet geloofd werd/wordt, als mijn pijn heeft Hij gedragen.

Wordt mijn hart ook bezwaard
Welke pijn ik nog voel
Door de kracht van het kruis
Heeft zelfs lijden een doel
Kom ik eindelijk thuis
Om bij Jezus te zijn
Die stierf voor mijn zonden
Maar ook voor mijn pijn

Marcel schreef op 16 maart 2024 om 08:02

Jezus, Heer, Messias, God, …
En wij mogen zijn “geliefde kinderen” zijn, altijd, in alle omstandigheden …
Dag zussen en broers, fijn weekend!
1000 x dank daarvoor.

Luc schreef op 16 maart 2024 om 06:41

Waarom is het zo belangrijk dat ik Jezus als Messias (=Verlosser) erken? Om Paasmens te worden moet ik getransformeerd worden van de oude mens naar de nieuwe mens…. ik moet verlost worden van mijn angst en van mijn onverzadelijke honger naar bevestiging, bevrediging en beveiliging ten koste van de aarde en vooral ten koste van mijn medemens…. de oude mens in mij moet langzaamaan sterven en een nieuwe mens moet geboren worden…. daartoe is een Verlosser nodig…. d.i. voor mij iemand die mij uitnodigt om in de liefdekring van Vader, Zoon en Geest te komen wonen…. en aan de Liefde die deze Personen verbindt te participeren, er in te wonen, te verblijven en te verwijlen…. en niet langer te leven in angst en met die onverzadelijke honger….in de Paasmens is er nog duidelijk iets te zien van zijn vroeger leven…. zijn wonden…. maar zijn leven wordt niet langer bepaald door angst en honger…. voortaan leeft de Paasmens van de goddelijke liefde, de circulaire beweging tussen de drie Personen….dat is het werk van de Verlosser…. een Paasmens doorleeft een proces van omvorming…. Pasen is voor mij geen eenmalig gebeuren maar een dagdagelijks omvormen van de oude mens naar de nieuwe mens…..dit is wat de Messias doet….

Anoniem schreef op 15 maart 2024 om 23:30

Almachtige Vader, schepper van hemel en aarde. Ik zal doen wat u wilt. Ik hoop ook dat ik krijg waarvoor ik bid. Heilige Maria moeder van God bid voor mij. Ik hoop ook dat ik u een keer kan zien. Barmhartige vader ik hou van U.

Olivia schreef op 15 maart 2024 om 21:16

Kom in deze Veertigdagentijd thuis bij de Vader.

Waarom wilde Jezus ons laten weten hoeveel God van ons houdt en hoezeer Hij naar ons verlangt ?
Hoe kan ik door hierover te mediteren mijn relatie met mijn hemelse Vader verdiepen ?

“Heer Jezus, dank U voor Uw Heilige Geest, die ons de kracht en de genade schenkt.

Godelieve schreef op 15 maart 2024 om 19:58

Het doet deugd te horen dat Jezus “de profeet, de Messias” is. Maar zovelen staan daar onverschillig over, ook in mijn familie, ook bij vrienden . Dat voelt pijnlijk aan. Heer, uw liefde laat vrij, dwingt nooit. Dank dat ik in u mag geloven. Mocht uw liefde door mij en door velen mensen aanzetten tot geloof.

Ton schreef op 15 maart 2024 om 18:12

Zo veel mensen leven onder voortdurende bevraging; worden niet geloofd; leven onder oorlogsgeweld en onderdrukking met angst voor vandaag en voor morgen. God, ben hen toch nabij..

Elizabeth schreef op 15 maart 2024 om 15:43

Fijne retraite,
dank er voor.

Martine schreef op 15 maart 2024 om 14:48

Heer God, gij vormt mijn geweten. Blijf het vormen zodat ik uw pad kan blijven volgen en meewerken aan uw plan voor uw rijk.

lutgart verdonck schreef op 15 maart 2024 om 14:46

Jezus zei in de tempel:”Ik ken Hem(de Vader)omdat Ik bij Hem vandaan kom
en Hij Mij gezonden heeft”.

Jezus het gezicht-icoon- van God.
Jezus straalt een boodschap uit,
een werkelijkheid die groter is dan woorden.
Zijn verlicht gelaat symboliseert de aanraking van God.
Zijn boodschap zoekt haar weg naar het hart.
Ik transformeer, ontvang een innerlijke ontmoeting
van Gods aanwezigheid.
In een wereld waar het steeds donkerder wordt maakt Jezus het verschil.
God komt in ons leven hier en nu.
Jezus venster naar de eeuwigheid.

← Oudere berichten Blader door de gebedservaringen